Geen categorie

Leiders, baarden en belasting

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel op Google+
Deel op LinkedIn
+

Laatst kwam ik een oud-collega tegen welke ik al een paar jaar niet had gezien. We raakten aan de praat en op den duur wees hij naar mijn baard. Deze was hem onbekend, omdat ik sinds begin dit jaar een baard draag. “Pas maar op dat je daar binnenkort geen belasting over hoeft te betalen!”. Ik moest lachen en vroeg hem of hij dit een mop was, waarop hij reageerde dat wanneer het een mop was geweest, dit er eentje met een baard was, want baardbelasting bestaat al heel lang. Lachend zei hij: “Laat het ons huidige regering maar niet weten.”

’s Avonds thuis bleef die baardbelasting in mijn gedachten terugkomen en na enig speurwerk op het internet bleek dat mijn oud-collega gelijk had. Baardbelasting werd al in de zestiende eeuw ingevoerd. In Frankrijk mochten de kerkambtenaren van Koning Frans I alleen tegen betaling van belasting een baard dragen. Dit gegeven veroorzaakte een verschil (en geschil) tussen de hogere en lagere kerkambtenaren, want alleen de hogere ambtenaren konden de baardbelasting betalen.

Koning Frans I

Koning Frans I

Volgens een verordening uit het jaar 1535 is in Frankrijk vastgesteld dat alle juristen en advocaten baardloos in de rechtbank moeten verschijnen. In datzelfde jaar werd in Engeland de baardbelasting door Koning Hendrik IIX ingevoerd. De hoogte belasting was afhankelijk van het aanzien van de persoon. Later werd deze wet verder doorgevoerd door zijn dochter, koningin Elizabeth I. Belasting werd sindsdien gevorderd op alle baarden, ouder dan twee weken.

Koning Hendrik IIX

Koning Hendrik IIX

In het jaar 1705 introduceerde Tsaar Peter de Grote de baardbelasting in. Het is bekend dat hij voorstander was van het Westen en hiermee liefhebber van de geschoren mannenkaak. De rijkere Russen mochten voor 100 Roebel per jaar hun baard laten staan en kregen hiervoor een betalingsbewijs in de vorm van een munt. Hierop stonden twee zinnen, ‘De baardbelasting is genomen’ en ‘De baard is een nutteloze last’.

De farao’s van Egypte staan vaak afgebeeld met lange, smalle baarden. Echter bleken deze altijd vals te zijn. Deze Egyptenaren droegen valse, metaalachtig gevlochten baarden tijdens speciale gelegenheden. Deze haarstukjes (of baardstukjes) versierde de gezichten vanuit een religieus standpunt. In het Dodenboek, stond de god Osiris -die de overledenen beoordeelde voor het hiernamaals- altijd afgebeeld met een baard. De farao’s verwezen met hun eigen, valse baarden naar een eeuwige heerschappij. De vrouwelijke farao Hatsjepsoet koos er later voor om deze traditie in stand te houden en droeg tijdens haar regeerperiode een valse baard.

De farao’s

De farao’s

En hadden we vanmorgen al een bericht over Abraham Lincoln, hier nog een klein stukje over hem.

De Amerikaanse president Abraham Lincoln liet zijn baard rond het jaar 1860 staan, dit naar aanleiding van het advies van een elfjarige meisje uit New York. Het meisje, Grace Bedell, schreef de president in een brief “U zult er heel wat beter uitzien met een baard, want uw gezicht is zo smal.’ Nadien werd Lincoln de eerst bebaarde Amerikaanse president. Het dagblad ‘The Illustrated News of New York’ maakte nog een valse bewering dat de president een haargroeimiddel, “Bellingham’s Stimulerende Crème” had gebruikt. Later bleek Bellingham een adverteerder in het nieuwsblad te zijn.

 Abraham Lincoln

Abraham Lincoln

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel op Google+
Deel op LinkedIn
+

You Might Also Like