Wat is dat toch? Die aantrekkingskracht van de baard. Dat vrouwen het aantrekkelijk vinden, wisten we al langer. Ook al zijn er nog steeds vrouwen die het ontkennen, wat vast en zeker komt omdat haar vriend geen baard draagt. Maar dat zelfs mannen worden aangetrokken door de baard, dat had ik nooit gedacht. Het is bijna iets mysterieus. Iets waar je niet om heen kunt. Iets waar je naar moet kijken! Snap jij het?
Je kent het wel. Die eerste lentedag. Zo’n dag waarbij je fluitend in de auto stapt. Om vervolgens, enigszins onderuit gezakt, van de eerste zomerse platen op de radio te genieten. Zo’n dag waarop je die zonnebril weer eens draagt. Zo’n dag die wordt uitgeroepen tot de eerste rokjesdag van het jaar. Je weet wel, zo’n dag. Genieten!
Een dag waarop je jouw spiegeltechnieken weer eens optimaal kunt benutten. Zodra je de eerste dame in het oog krijgt komt het er op aan. Langzaam draait je hoofd mee, maar het zijn vooral de ogen die de dame in kwestie volgen. Tot het moment dat je blik over gaat via de spiegel. Eerst een stukje buiten spiegel, maar dan al snel over op de binnen spiegel. Je wilt natuurlijk niks missen.
Het klinkt allemaal vrij onschuldig. Tenminste. Of is het een kwestie van normen en waarden? Het is wat ongepast om je hoofd om te draaien om een aantrekkelijke dame te volgen. Bovendien ook nog eens gevaarlijk als je in de auto zit. Of toch gewoon schijnheilig? Is het jouw vriendin die naast je zit? Tja, dan kun je het misschien beter stiekem doen. Dan komen die spiegel technieken goed van pas. Want je wilt immers toch kijken he?! Het is die aantrekkingskracht! Je kunt er niet om heen.
Datzelfde heb ik dus regelmatig met de baard. In het begin, toen ik net tot de baarddragers behoorde, keek ik al naar de baard. Het is net als dat je een nieuw model auto hebt gekocht. Je zag ze nooit rijden. En als je er eenmaal zelf in zit heb je het idee dat iedereen in zo’n auto rijdt. Nou zo was het ook met de baard. Toen ik er zelf één had viel het mij pas op hoeveel baarddragers er zijn.
Maar toen was er dat moment. Ik liep langs het terras. En daar gebeurde het. Mijn oog viel er direct op. Ik kon er niet om heen. Ik moest kijken. Wat nou ongepast? Wat nou gene of stiekem gedoe? Geen spiegels tot mijn beschikking zoals in de auto. Ik moet kijken. Dus al wandelend draaide ik mijn hoofd om. Die aantrekkingskracht. Ik wilde dit niet missen. Daar zat. Daar zat. Dé perfecte baard!
