Afvallen, beter met de centen omgaan en stoppen met roken. Het zijn de meest gehoorde goede voornemens. Nog een maandje en we hebben ons lijstje al weer klaar liggen voor 2014. Dit is dus een mooi moment om terug te blikken op de voornemens van 2013.
Een baard groeien. Het stond op mijn lijstje voor dit jaar. Ik heb het voor de grap al eens vaker geroepen, “ik ga een grote baard laten groeien net als de mannen van ZZ Top!”. Van mijn vader, die overigens zelf een mooie korte grijze baard heeft, heb ik immers de genen gekregen om een mooie volle baard te groeien. Nu heb ik al jaren een baardje, maar dit keer was ik van plan om er iets groots van te maken en ik heb dit voornemen serieus genomen. With a great beard comes great responsibility!
Aan het eind van januari ging het echter al mis. Ik trapte in de valkuil om al heel vroeg te beginnen met het ‘bijwerken’ van de baard en door een uitschieter met de trimmer kon in opnieuw beginnen. Vanaf februari dus flink gespaard/gegroeid en ergens aan het einde van mei voor het eerst de baard goed bijgewerkt.
Ik heb bewust niet voor de ‘Yeard’ gekozen. Een yeard is een baard die een jaar lang heeft gegroeid zonder geknipt, geschoren of op een andere manier bijgewerkt te zijn. Het lijkt mij tof om te zien hoe mijn haar natuurlijk zijn weg naar buiten vindt, maar om toch enigszins representatief te blijven heb ik besloten de trimmer, de schaar en de kam erbij te pakken en het geheel in vorm te houden. Mijn verzameling baardolie breidt zich inmiddels ook langzaam uit. Dit is absoluut geen straf, want naast de zen van het verzorgen en bijwerken mag ik veel complimenten op zowel uiterlijk als geur ontvangen.
Met de lengte van de baard veranderen ook de reacties. “Zou je je niet eens scheren” of “Hij wordt wel lang hè” zijn veel gehoorde opmerkingen aan het begin van mijn baardavontuur. Daarna volgen de “Hoe lang ga je hem nog laten groeien” en de “Wat ben je van plan?”, met een “Korter vond ik leuker” tussendoor. Dan wordt het stil, alsof men door heeft dat het toch niet uit maakt wat ze zeggen en ik vastbesloten ben ermee door te gaan.
Na een half jaartje had ik toch mijn twijfels. Moest ik er wel mee door gaan? Gelukkig had ik een aantal personen om mij heen die net zo nieuwsgierig waren als ik en mij aanmoedigden er vooral mee door te gaan. Dat is het dan ook vooral geworden; een ding waar ik uit nieuwsgierigheid niet meer mee kan stoppen.
De laatste paar weken zijn de reacties voornamelijk positief. Het is een makkelijke conversatiestarter en dan niet alleen in de kroeg. Jonge mannen vragen mij vaak hoe lang ik erover gedaan heb en de jonge dames kunnen het niet laten om er even aan te zitten. Van mijn bebaarde medemens krijg ik vaak de duim omhoog, net als motorrijders die elkaar groeten. Na een voorstelling van Ronald Giphart en Nico Dijkshoorn afgelopen week wilden zij beslist met mij op de foto, uiteraard vanwege de baard (link: https://www.facebook.com/rgiphart/posts/441734059266694:0). Laatst liep ik op weg naar het station langs een stelletje, waarvan de jongen al wijzend naar mij zei dat hij dat ‘ook ging doen’. De meid riep geschrokken dat hij het niet moest wagen, want ze zou bij hem weg gaan. Tsja, op de singlesmarkt ben je als flinke baarddrager helaas wat minder gewild.
Voor nu blijf ik voorlopig mijn mannelijkheid vieren. Ik zal de baard ongetwijfeld gaan missen als hij er nu af zou gaan. Het is ook zoveel warmer, wat met de winter die voor de deur staat erg prettig is. Goede voornemen voor 2014? Lekker laten groeien!
Beard on!