Waar denk je aan als je aan Albanië denkt? De oudere generaties denken aan een schimmig, grauw land omdat het dat tot in de jaren ’90 zeker ook was. Pas jaren na de val van het communisme en het dictatoriale regime kreeg Albanië wat kleur op de wangen. Jongere generaties associëren Albanië mogelijk met georganiseerde misdaad, gestolen Mercedessen en economische vluchtelingen. En laten we het horloge van George W. Bush niet vergeten, dat tijdens zijn bezoek zomaar van zijn pols verdween. Al met al geen al te positief imago voor dit mediterrane Balkanland dus. Maar dat beeld is sterk aan het kantelen. Waarom is Albanië opeens zo populair als vakantieland en worden er evenementen zoals de finale van de Conference League aan toevertrouwd? We proberen het te verklaren.
Land zit in de lift
Laten we eens met het laatste beginnen. Waarom is Albanië opeens een geschikte gastheer voor internationale evenementen? Dat is best goed te verklaren. Het Albanië van nu is niet meer het Albanië van de jaren ’90. Om te beginnen profiteert het land al langere tijd van politieke stabiliteit, wat het een betrouwbaardere en berekenbaardere partner maakt. Het land wil graag bij de Europese Unie, dus zet ook haar beste voetje voor. Daarnaast zit de economie van Albanië in de lift, wat overigens niet wegneemt dat het nog steeds een arm land met veel arme mensen is. Daardoor blijft het een zeer betaalbaar land om te bezoeken voor een Nederlandse toerist. Albanië heeft daarnaast flink geïnvesteerd in de voorheen gebrekkig en chaotische infrastructuur, zeker in de hoofdstad Tirana.
Prachtige kustlijn
Misschien nog wel beter dan in Kroatië kun je in Albanië een echte strandvakantie hebben. Het land bezit prachtige zandstranden waar inmiddels volop toeristische infrastructuur ontwikkeld wordt. Het mooiste deel van de kustlijn vind je in het zuidelijke deel van het land, vanaf Vlorë tot Ksamil. Hier doet het denken aan de mooiste Italiaanse kusten, maar dan (nog) zonder de overdreven toeristische aanwezigheid. Natuurlijk is het nog een ruwe diamant (omgaan met afval is niet het sterkste punt in dit soort landen), maar dat is iets wat je een beetje op de koop toe moet nemen. Een aanzienlijk deel van het jaar krijg je er ook nog eens lekker warm weer bij, dus ook voor het na hoogseizoen kan het nog de moeite waard zijn om te gaan. Een minder fijn strand maar wel fijne en mooie plek aan het water vind je aan de oostzijde van het land, in Pogradec aan het prachtige Meer van Ohrid.
Afwisselende, indrukwekkende landschappen
Als je hebt over afwisselende en indrukwekkende landschappen, is voor Nederlanders wellicht een kinderhand snel gevuld. Maar Albanië is zeker ook voor de natuurlijke schoonheid zeer de moeite waard. Naast de eerdergenoemde kustlijnen, is een groot deel van het land bergachtig en vaak erg mooi. In het noorden zijn dat donkere, dramatische bergen met mooie wateren ertussen, terwijl het in het zuiden juist groener is. Wat dat betreft is het enige wat saaiere deel van het land de kustvlakte die een deel van de westelijke zijde van het land bestrijkt.
Historische plaatsen
Tirana is geen wonder der schoonheid en zal dat ook niet worden, hoewel het wel een interessante stad is met een eigen vibe. Maar elders in het land vind je mooie, historische plaatsen die zeer het aankijken waard zijn en waar met name de Ottomaanse geschiedenis goed zichtbaar is. Bijvoorbeeld in de oude stadscentra van Berat en Gjirokastër. Ook het bergplaatsje Fushë Krujë vlak boven Tirana is een toeristisch hoogtepunt. In het zuidoosten heeft men in de wat grauwe stad bierstad Korcë het oude centrum helemaal gerestaureerd tot een gelikte en hippe toeristische hotspot die nog wacht op wat meer levendigheid, maar zeker leuk is om te bezoeken.
Gastvrije bevolking
Het was altijd een goed bewaard geheim dat de bevolking van Albanië zeer gastvrij is, omdat maar weinigen ermee in aanraking kwamen. Maar voor een Albanees is het helemaal niet vreemd om een totale vreemdeling in zijn huis uit te nodigen. Veel toeristen die het platteland ingaan, vooral met de fiets, komen met dergelijke verhalen thuis. Dat zijn toch de ervaringen die een bezoek aan een vreemd land extra bijzonder en indrukwekkend maken. Reken er echter niet op dat je goed kunt communiceren met Albanezen in het achterland. Het gaat vaak om generaties die geen Engels geleerd hebben. Soms kun je met een beetje Italiaans echter wél een eindje komen, omdat men vroeger enkel de Italiaanse televisie kon ontvangen en het land een verbondenheid voelt met zijn overbuurman, waar veel Albanezen al langere tijd naartoe trekken voor werk.
Dat laatste punt geeft aanleiding voor de opmerking waar we mee afsluiten. Voor de culinaire diversiteit ga je niet naar Albanië. De eigen keuken bevat wat enge organen van dieren en volgt verder vooral de Balkantraditie van gegrild vlees. Verder is het vooral Italiaans eten dat de klok slaat, met in het zuiden hier en daar nog wat Griekse hapjes. Voor een ruime keuze aan biersoorten ga je er ook niet heen. Dat hoeft de pret echter niet te drukken.
